değişim

Bir Jonathan'dan konunun buralara gelebileceğini bilemezdim elbet. Zaten hayatta neyi bilebiliyor ki insan? Bildiğini sanmalarla geçen sürece "hayat" diye ad takmışken üstelik... Neyse, şimdi kendimi hiçbir şeyi değiştirmemiş, yerimden 1 santim bile kımıldamamış gibi hissederken 30 yaşına kim geldi o zaman diye sorgulamadan edemiyorum. Kim geldi 30 yaşına? Kim yaşadı onca sıkıntıyı? Kim kimilerinin bu dünyadan basıp gitmek için bile olsa Boğaz Köprüsü'nden atlamak dışında daha yaratıcı yollar bulabilecek kadar sevdiği yerde hala nefes alıyo nefesss nefese... Kim kendini aynı gibi, aynı yerde gibi, bir arpa boyu yol alamamış gibi ama bambaşka biri gibi hissediyor? Hepsinin cevabı "ben". Ve ne yaman çelişkidir ki "ben", klavyenin 3 tuşuna basmak kadar saliselik ve kolay bir işlem değildir. Elbette herkesin beni kendinedir. Ama benim aklıma kendi "ben"im geldiği zaman yutkunamadığım anlar oluyor. Kocaman sarıp sarmalamak istiyorum. "Gel kız, sikerler! Biz hallederiz senle." demek istiyorum. Bir tane kendimden iki tane olmak istiyorum. Aslında kendi kendimin en yakın arkadaşıyım. Kendimi seviyorum. Kendime kollarımla da sarılabiliyorummm... Biliyorum. Tüm bunları biliyorum. Ama...ama...yaşama motivasyonumu kaybettiğimde kanlı canlı, somut bi "ben"den olsa fena olmazdı. Kendime acımıyorum. Yoo...gerçekten acımıyorum. Üzülüyorum. Bazen çok üzülüyorum sadece hepsi bu. Bunları haketmedi benim "ben"im diyorum. Hoş...sanki dünya üzerinde yaşadıklarımı birinin hakettiğini düşünebilecek kadar gaddar olabilir miyim? Onu da bilmiyorum. Şimdi, sizin hiçbir şey anlamadığınız ama benim çok şey anlattığımı hissettiğim bu iç muhasebeyi bir sahil kenarında biramı yudumlarken fonda inceden keyifli bir müzik varken yanık bir tenle yapıyor olsaydım tüm bunları yazmamış olacaktım. Hayat bazen böyledir. Her şey değişir...dünyan değişir. Belki de sırf bunları yazabileyim diye bu odada tüylenmiş bir eşofman altıyla, pijama üstüyle sandalye tepesinde bağdaş kurmuş bugünü böyle yaşıyorumdur. Üstümü değiştirip kendimi seksi hissettiğim bir kıyafetle gelip otursam klavyenin başına..? Of! Seyreyle cümbüşü. Bir şey değişir...dünyan değişir!