Kayıtlar

Kasım, 2022 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

senin artık nefes almıyo olman çok saçma Tolga, çok saçma !

dünden beri sebepsiz içim sıkılıyo. neye olduğunu anlamlandırmaya çalıştığım bir sürü parametreyle çebelleştim, içim içimi, yedi. ne yediğimden içtiğimden anladım ne uzun zamandır görmediğim arkadaşımla sohbetimden, ne güldüğümden...  sahne hazırlıkları sırasında goygoydayken öylesine aklına gelse birden ve sorsan sevmediğin ay var mı ki senin? sen hep neşelisin, hepsinde de ayrı keyiflisindir desen bana... aaaa o işler öyle olmuyo, sen öyle san diyip olmaz mı olum, net kasım diye cevap veririm sana. hiç düşünmeden, tekte. kasım çok ayrılık estiriyo, sevmiyorum.  en sevdiğim kim gittiyse hep kasımda gitti benim... en sevdiğim, en doyamadığım, en tanışamadığım, en fazla zaman geçiremediğim kim var kim yoksa amına kodumun kasımında gitti. aha şimdi de sen... kasım sadece bana mı yoksa herkese mi fazla geliyor? ama yalnızca benim gidenlerimi saysam bile amına koduğumun kasımı bu dünyaya fazlalık çıkar. bir yıl sırf gidenlerden sebep 12 ay olmasın. 11 ay olsun ne çıkar? gül gibi y...

yüzleşme

almanya'da martı var mı? dedi kız daha masalarına henüz oturmuş olmalarına rağmen. anlamadı çocuk. kız boşa düşmüş bakışlarıyla tekrar sordu.  - almanya'da martı var mı gökyüzünde?  "haa..." dedi. "yok yani var da pek yok."  - o zaman sen ne demeye bensiz bir gününün geçmediğini söyleyip duruyosun orda burda? martı yoksa ben de yokum say. "sen" dedi... "benim martım olup yüreğime konalı çok oldu canımmmm. yıllardır o yüzden o an için çırpınıp durur yüreğim." kız kaldırdı kafasını. sertliğini koruyamadı... yüzü değişti. bakışları değişti.  gözü, gözünün feri değişti... bi damlası düştü hemen oracıkta önüne.  sildi, çocuğun elini sevdi.  o güne kadar hiç el tutmamış gibiydi.